Irakasleak eta oporrak
Azken asteotan asko hitz egin da funtzionarien soldatei buruz. Zapaterok hartutako erabakiaren ondorioz, estatuko funtzionari guztiei soldatak murriztu dizkiete. Erabaki honek bidea zabaldu du askok eta askok gaiari heldu eta bakoitzak bere iritzia emateko. Iritzi asko irakurri izan ditut egunkarietan, eta asko entzun irratian. Atentzio handiz jarraitu izan dut gaia, baina inon ez dut ezer irakurri eskutitz honetan azalera ekarri nahi dudan gaiaz.
Bi urte izango dira lagun arteko bazkari batean nire laguna den Maiterekin eztabaidatxo bat izan nuela. Ez zen eztabaida larria izan, lagunak ginen eta lagunak gara gaur egun, baina iritzi kontrajarria genuen irakasleek nire ustez dituzten pribilegioei buruz. Maite irakaslea da eta institutoetan klaseak ematen ditu. Bera ez da funtzionari finkoa, ez du plaza finkorik, orain arte oposaketak ez ditu gainditu eta urtero irailean zozketa moduko batean lortzen du urtean zehar izango duen lanpostua.
Lehen pribilegio hitza erabili dut eta ez da kasualitatea izan. Pribilegio hitza erabili dudanean ez dut irakasleen soldatagatik esan, eta Maitek esan zidanez hilean 2.000 eurotik gora kobratzen dute, ez da izan ere astean zehar sartzen duten orduengatik (30 ordu), ez eta ere gabonetan edo aste santuetan izaten dituzten opor luzeengatik.
Maiteri pribilegiatua zela esaten nion irakasleek udan bi hilabeteko oporrak dituztelako: uztaila eta abuztua. Ikasleek ekainean oporrak hartu arren nik uste dut irakasleek abuzturarte ez dituztela oporrik hartu behar, uztailean hainbat ekintza egin ditzaketela beraien formazioa hobetu, hurrengo urtean egin beharko duten lana hobeto antolatu, egon diren berrikuntzak aplikatu, eta abar. Seguru urtean zehar ez dutela aukera handirik izaten beraien formazioa hobetzeko, aprobetxatu dezatela orduan uztaila hobekuntza horiek aurrera eramateko.
Seme alabak dituzten gurasoei askoan entzun izan diet honelakoak: "Irakasle honek guri orain dela 40 urte irakasten ziguten moduan irakasten du", edo "gure eskolako irakasleek ez dakite ordenagailua erabiltzen". Edozein behargin moduan, irakasleek ere birziklatu beharrik ez ote dute ?
Guzti hau zen Maiteri esaten niona, hauek ziren nik erabiltzen nituen arrazoiak, eta eztabaidaren une batean Maitek hau esan zidan: "Ez nago zurekin ados, baina egongo banintz ere ezinezkoa litzateke, hezkuntza sailak ekaina bukaeran eskutitz bat bidaltzen digu gure lana bukatu dela esanez".
Ez dakit nola adierazi une horretan geratu zitzaidan aurpegia, ezin nuen sinetsi esandakoa. Dirudienez Eusko Jaurlaritzako Hezkuntza Sailak eskutitz bat bidaltzen die irakasle guztiei zera esanez: "Lagunok, ekaina bukatzen da eta har itzazue zuen bi hilabeteko oporrak, biak ordainduta."
Nire lan bizitzan enpresa askotan aritu izan naiz, eta bai ni baita nire ingurukoek ere kontratu mota asko izan ditugu, baina inoiz ez dut ikusi bere langileei bi hilabeteko oporrak ordaintzen dizkien ugazabarik.
Hau irakurri eta norbaitek pentsa dezake irakasleei beraien eskubideak murriztu nahian nabilela, eta ez da hori. Nik ez dut kritikatuko beraien soldatak, ez eta astean 30 orduko jornada izatea, baina zergatik izan behar dituzte bi hilabeteko oporrak biztanle guztiok ordaintzen ditugun zergen kontura ?
Gaur egun esaten da enpresa guztiek hobetu behar dutela bere produktuen kalitatea. Ez al du hezkuntzak bere kalitatea hobetu behar ? Ez al dute beraien jarduna hobetu behar irakasleek? Erabili dezatela ba uztaila horretarako eta kobratu dezatela ondo irabazitako soldata, baina lana eginez besteok egiten dugun moduan.
Bukatu aurretik argi utzi nahi nuke egoera honen arduraduna : Eusko Jaurlaritzako Hezkuntza Saila, bera da langileen ugazaba, bera da gure zergak erabiltzen dituena soldatak ordaintzeko, eta bera da ekainean denei eskutitz bat bidaltzen diena oporrak hartzeko aginduarekin.
Ekainean gaude, eta berehala jasoko dute aurtengo eskutitza irakasle guztiek. Zenbat izango ote dira ? Guk ordaindutako zergekin milaka pertsonen hilabete oso bat ordaintzera doaz oporretara bidaltzeko.
Egoera LOTSAGABEA beti, are gehiago krisi garaian.
Maitek digitalean bidali zidan hezkuntza sailetik jaso zuen eskutitza, eta honekin batera Sustatukoei bidaltzen dizuet zuek publikatzeko.
Erantzunak
Unibertsitateko irakasle batzuek astean 8 ordu lektiboa dituzte eta aspaldian amaitu dute ikasturtea. Horien egutegia ere zabalduko dugu, ezta?
Zergatik gara hain ilunak? Behin eskatzen hasi eta bi hilabete horiek denontzat zabaldu beharrean, eskubideak besteei kendu behar dizkiegu?
Beti harrigarria iruditu zait guraso batzuen jarrera: bere seme-alabekin egoteko denbora gehiago eskatu ordez, ardura besteen esku uztea nahiago dute.
Irakasleoi zuzendutako mezua: Zuen lana hobeto egiteko egin dira proposamenak, zuek lan obea egin dezauen eta segituan, kexaka!!!!
Hemen ez du iñork esan umeekin egon behar denik Uztailean. Umerik gabe irakasleeen artean planifikatu eta garatu behar diren materiala prestatzea litzateke aukera bat.
Irakasleak ez garenok ezin degu gure lana 2 hilabetez utzi eta berriro aurreko urtean egindakoa errepikatuta soldata berdin berdin irabazi.
Ezta ere beste enpresa bateko lagun baten lana hartu eta nagusiari edo bezeroari erakutsi ta esan," begira ze lan majoa egin dudan... eta orain oporrak!!!"
Agian egunen batean konturatuko zarete eta ikuspuntua aldatuko zaizue, noiz? zuen seme-alabaei irakasle oporzale eta funtzionario mentalitateko batek eskolak eman eta urtebete galtzen duenean.
Segi oporretan pentsatzen, horrela hobetuko duzue zuek hezkuntza sistema.
Ez dakit ondo ulertu den zabaldu nahi nuen mezua, edo ez dudan ondo plazaratu nire iritsia.
Badaezpada ere, nire ikuspuntua zehaztu nahi nuke:
- Pentsatzen dut irakasleen soldatak eta lan orduak ez direla ukitu behar
- Pentsatzen dut ikasleen ratioak ez direla aldatu behar. Gizartearentzat oso garrantzitsua da hezkuntza sistemaren kalitatea bermatzea. Honekin lotuta, azken egunetan Gipuzkoan hainbat ikastetxeetako zuzendariek salatzen ari direnarekin bat nator
- Pentsatzen dut hezkuntzan egiten den inbertsioa hurrengo belaunaldietan islatuko dela, eta horregatik inbertsio horrek estrategikotzat jo behar direla, eta hor ez direla murrizketak egin behar.
Baina batak ez du bestea kentzen. Oporzaleak dio magisteritza ikasi ondoren, hizkuntza profila atera eta ordezkapenak egin behar direla EAEan. Bai hori horrela izango da, baina ez al da erizain edo sendagileek duten egoera berdina?
Osakidetzan izena ematen duen erizain batek EAEko anbulatorio eta osasun zentroetan aritzen da lanpostu finkoa lortu arte, eta hauek ere beraien ikasketak egin dituzte, gutxienez magisteritzak dituen zailtasun berdinekin.
Hauek arlo publikoan egiten dute lan, baina ez dute bi hilabeteko oporrik ezta ? zergatik irakasleek bai eta erizainek ez ? Ez dakit berdina gertatzen ote den arlo publikoko beste zenbait kasuetan: justizia, eta abar.
Ikasle ohiak esan duen moduan, ez dut uztailako lana ume-zain bezala proposatzen, hori gurasoen lana da. Uztaila hezkuntzaren kalitatea hobetzeko lanak bultzatzeko aukera itzela iruditzen zait, besterik ez.
Amaiak bete-betean asmatu du: ohi denez, eskubideak denondako eskatu beharrean, eskubide horiek dituztenei kentzeko eskatu! PRIBILEGIO hitza aukeratu dute, nahita aukeratu ere (halaxe aitortua, gainera), eta hortik aitzina edozein planteamendu da zilegi. Izan ere, pribilegioak ezabatu beharreko kontuak dira. Nor dago pribilegioak kentzearen kontra? Inor ez, noski!
Horretarako, jakina, premisa kontrastaezin bat eratu behar da. Honakoa: irakasleek (irakasle guztiek, alajaina!) ematen duten irakaskuntza eskasa baino eskasagoa da, urtetik urtera berritzen ez dena; prestakuntza behar izugarria dute; ez dituzte inondik inora ikasleen eskubideak aintzat hartzen; eta, horren ondorioz, "aparteko" hilabete hori erabili beharko lukete urte osoan jasotzen ez duten prestakuntza jasotzeko.. Ai (hasperena)...
Gero eta nazkagarriago egiten zait arlo publikoan aritzen diren irakasleen aurka honelakoak entzutea, irakasle funtzionarioen eta, oro har, funtzionarioen aurka (nahiz behin-behineko langileak izan).
A ze sentimendu sakona eta zabaldua den inbidia.
Oporzaleak esan duen bezala, funtzionarioa izatea holako pagotxa ederra baldin bada, bereziki, arlo publikoko irakasle funtzionarioa izatea, ez dakit zer dela-eta horren inbidiatan dabilena ez den sartu lan-arlo horretan. Animo horiei, dena dela, inoiz ez da-eta berandu izaten.
Honekin zerikusia duen erdarazko artikulu interesgarri baten esteka jartzen dut, eta gomendioa egiten dut irakurtzeko:
"Soy funcionaria, yo me acuso"
http://www.fecgt.org/spip.php?article228
A, portzierto, ni ez naiz funtzionarioa, ezta irakaslea ere.
Unibertsitateko irakasleok ekainerako amaitzen ditugu eskolak, baina guk ez dugu oporrik ez Gabonetan eta ezta Aste Santuan ere. Eta udan lau asteko oporaldia besterik ez dugu.
Gure lana ez da eskolak ematera mugatzen. Gure lan-hitzaremnaren arabera (ni ez naiz funtzionarioa, lan-itunpekoa baizik), irakaskuntzak lan-zamaren herena betetzen du. Hortik aparte, ikerketa egin behar dugu (eta horretan jasaten dugun presioa gero eta handiagoa da) eta beste lan astun batzuk ere egin behar ditugu: epai-mahaietan parte hartu, doktore-tesiak zuzendu, praktikak koordinatu, prestakuntza-ikastaroak egin...
Eta guk ez dugu kobratzen derrigorrezko hezkuntzan bezainbeste. Hori bai, egia da ordutegi malguagoa dugula, eta hori eskertzekoa da.
ib
Ez da funtzionarien aurka egotea edo ez....ezta inbidia ere.Ezin al da debate interesgarririk plazaratu?
Bizpahiru iruzkinei erantzunez, zergatik ez naizen irakasle publiko argitu nahi nuke. Besteak beste, irakastea ez zaidalako atsegin. Ez nituzke haurrak torturatu nahi nire gaitasun, bokazio eta gogo faltarekin...(oraingoz behintzat).
Baina ez dakit denek erabaki hori hartzen duten. Gaur egun asko dira gustuko lana ez dutenak. Eta zaila ikusten dutenak etorkizunean ere gustatzen zaien arloan lan egitea. Ondorioz, gustuko lanean ezingo dutela lanegin onartuaz, zergatik ez lan egin gustuko izan ez arren opor asko, soldata ona eta baldintza onak dituen lan batean? Ez ote da hori batek baino gehiagok egindako erreflexio eta hartutako erabakia? Ez duzue uste?
Eztabaida interesgarria plazaratu dena, begiratzen den lekutik begiratuta.
Badirudi zenbaitek Aitorren mezua funtzionariei egindako eraso bezela planteatzen ari zeratela, eta ez da hori nire ikuspegia. Berak idatzitakoa irakurrita ez dut uste funtzionariak orokorrean kritikatzen dituenik, funtzionarien zati batek (irakaslegoa) duen bi hilabeteko oporrak kritikaten ditu. Berak ez du esaten irakasleak alferrak direnik, edo irakasle eskasak direnik, esaten du hobetu beharra dutela, beste edozein pertsonak bezala eta uztaila horretarako erabili daitekeela.
Izan ere, Aitorrek idatzi duen erantzunean funtzionarien aldeko jarrera ikusten zaio bai soldata, bai ordutegi, bai ikasgeletan dauden ikasleen ratioen aldetik.
Funtzionariak ez dira irakasleak bakarrik, funtzionari mota asko ditugu administrazio publikoan lanean eta horrek ez omen dituzte bi hilabeteko oporrik, beraz bere kritikak ez lituzke funtzionari guzti horiek barnean hartuko.
Eztabaida honentzako aberasgarria litzateke Aitorren kritikarekin haserretu direnek galdera honi erantzutea: Zergatik uste duzue irakasleek bi hilabeteko oporrak izan behar dituztela beste funtzionariek hilabete bakarra dutenean
Eztabaida interesgarria da.
Dotorea. Ni ere ez naiz arlo publikoko (ez pribatuko) irakasle, batez ere, irakastea ez zaidalako batere atsegin. Nik ere ez nituzke haurrak torturatu nahi nire gaitasun eta bokazio eta faltarekin...
Beraz, nahiago dut lan-baldintza kaskarragoak eta exijentzia-maila errazagoa duen (besteak beste, oposiziorik ez) lanbidean aritu. Horixe aukeratu dut.
P.A. Esango nuke oso ondo ulertu dudala Aitorren mezua. Esango nuke funtzionarioen zati bat kritikatzen duela (irakaslegoa), bereziki, bi hilabeteko oporrak direla-eta.
Zergatik uste dudan irakasleek bi hilabeteko oporrak izan behar dituztela, beste funtzionarioek hilabete bakarra dutenean?
Nik uste irakasleen lana eta administrazio publikoan aritzen diren beste funtzionarioen lana aski desberdina dela. Administrazio publikoan aritu naizenean (ez irakasle modura), askoz ere lan arinagoa egin dut irakasle lanetan aritu naizenean baino. Administrazio publikoan, maiz, zortzi orduko lanaldia betetzen da, ordenagailua itzaltzen da, eta kitto arazoak. Ostirala baldin bada, asteleheneko goizeko zortziak arte ahazten duzu lana erabat.
Irakasle arituta, ezinezkoa da hori. Klase-orduez gain, prestakuntza-orduez bilerez eta gainerakoez gain, egunero-egunero, etxera eramaten da dena. Etxeko lanak egiten dira, bai lanordua bukatutakoan, bai asteburuetan, bai "irakasleen oporrek irauten duten bitartean ere. Inon eta inoiz fitxatzen ez diren lanorduak.
Eta, errepikatuko dut berriz ere. Ez naiz funtzionario, ez irakasle. Baezpare, beste zeozer aukeratu dut lanbide gisa
Ez nago inori asko kostata gero lortutako eskubideak zapaltzearen alde, baina irakasleen oporren inguruan pribilegiatu batzuk direla deritzot. Bi hilabeta esan da hemen, baina hiru dira(gabonak eta aste santua) urte osoa hartzen badugu. Nork dauka urtean hiru hilabete opor edukitzeko aukera? Astelehenetik ostiralera arratsaldeko 4:30etarako libre. Honen aurrean asko ikasiagatik(magisteritzadunek baino askoz gehiago), oposizioak eginagatik askoz baldintza kaskarragoetan lanean dabilen jendea pozik ez egotea edo enbidia izatea oso normala iruditzen zait. Gainera iruditzen zait gehienetan beraien pribilegio hori justifikatzen bezala ibiltzen direla, lan honek asko erretzen du, eztakizue ze aguantatu behar diren... Nik irakasle jarri aurretik beste lan batzuetatik pasaraziko nituzke denak (ez irakasleak bakarrik)eta gero esan dezatela benetan besteokin konparatuz hain latza den beraien ofozioa
Batzuei eskubideak kentzeko partez ez dauzkanarentzat lortzeko borrokatzea hobe dela irakurri dut hor goian. Ez dut uste besteekiko elkartasun haundiena erakusten duen gremioa denik... Akaso hemen zabiltzatenok horrelakoak izango zarete eta kristonak botako dizkidazue, baina...
Batzuen pentsamoldea ez dut ulertzen, norberarentzat hobekuntzak eskatu beharrean besteon inbidian eta hurkoaren oporrak jeisteko eskatzen.Jakina, zuetako baten bat irakasleoi soldata gutxitzeko ados egongo da,baita ere lanordu gehiago ipintzearen alde.
Batuetan, kolektibo batzuetan eskubide batzuk lortu badira (ez bakarrik irakasleon artean)soldata edo oporrak tartean, Euskal sindikatuek urte luzeetan egindako lanari esker, beharrezkoa izan denean greba eginda.Dena den, jakin dezazuen hainbat irakaslek uztaileko oporretan ikastaroak egiten dihardute edo oposaketara aurkeztuko dira.
Bestalde, inoiz prestatu baduzu oposaketaren bat oparia ez dela konturatu(ko) zara...
Ni ere ez nau harritzen inbidia izateak; izan ere, etxean bertan daukat urtero ekainean matraka bera. Baina beste zerbaitek kezkatzen nau ni; irakasleei buruz hitz egitean aipatzen den gauza ia bakarra oporrak dira. Iruditzen zait irakaskuntzaren munduan ez dabiltzanak guri buruz duten irudia oso txarra dela, opor asko izateagatik alfer hutsak bagina bezala, lanbide hau oporrengatik aukeratu izan bagenu bezala... ez dakit. Denetarik egongo da, leku guztietan bezala, baina lanbide honetan oporrengatik bakarrik sartu denak jai dauka.
"Gainera iruditzen zait gehienetan beraien pribilegio hori justifikatzen bezala ibiltzen direla, lan honek asko erretzen du, eztakizue ze aguantatu behar diren...Nik irakasle jarri aurretik beste lan batzuetatik pasaraziko nituzke denak (ez irakasleak bakarrik)eta gero esan dezatela benetan besteokin konparatuz hain latza den beraien ofozioa" idatzi norbaitek. Nik ez dut ezer justifikatu nahi, baina gure oporrez gain kontu ez hain atseginak kontuan hartzea gustatuko litzaidake. Ni beste lan batzuetan ibili naiz aurretik (oheak egitea tartean), eta ziur nago lantegietan 4 txandatara dabiltzanak ni baino okerrago daudela, horregatik eman ditut nik hainbat urte ikasten, lan baldintza hobeak eskainiko dizkidan lanbide batean aritu ahal izateko.
Pertsonekin egiten dugu lan, eta ez edozein pertsonarekin. DBHn, sarritan, bertan egon nahi ez luketen nerabe asko izaten ditugu, haien etsai gisa ikusten zaituztenekin. Gela batean 29 izan nituen behin, tartean motibatu, desmotibatu, zailtasun handiak, gaitasun handiak zituztenak. Guztiek egin behar zuten aurrera, jakina. Metodologia berritzaileak eskatzen dizkigute (hor nonbait irakurri dut ). Nik, esaterako, hainbat ikastaro egin ditut (teknologia berriak eta irakaskuntza, irratsaioak eskolan...) aurreko hori helburu zutenak. Baina gero errealitatearekin topo egiten duzu eta hori aurrera eramteko baliabideak eskaxak baino eskaxagoak direla konturatzen zara.
Oporren pribilegioa dugu, bai, baina nik, esaterako, oraintxe bertan aldatuko nuke uztaila gainerako hilabeteetan lan baldintza hobeak izatearen truke.
Nik esan ez dudanik ez jarri nire ahoan. Asko gaude asko ikasi arren, oposizioak prestatu eta gainditu arren horrelako eskubiderik ez dugunak. Horixe, nik ez dut besterik esan. Orain, zure postura defenditzeko guk irakasleen soldata jeitxi behar dela esan dugula eta horrelakoak...
-Ez naiz lortutako eskubideak kentzearen aldekoa
-Gehitxo iruditzen zait irakasleon opor denbora besteokin konparatuta
Garrantzitsua da hemen inoren ahotan ez jartzea esan ez dituenak.
Erantzunak errepasatuz, esango nuke inor ez dagoela soldatak eta eskubideak kentzearen alde. Bi hilabeteko oporrak izatea eskubidea al da? Agian opor luze hauek defendatzen duzuenok laguntzerik baduzue. Non ikus dezakegu eskubide hori jasotzen duen dekretua? lan akordio, irakasleen estatutua, edo horrelakorik ba al dago ?
Fikziozko adibide bat jarriko dut: demagun gure politikoek udaran hiru hilabeteko oporrak hartzea erabakitzen dutela eta herriak ez duela hori ondo ikusten. Badago politikoen lana gaizki ikusten duenik, ez da hori nire kasua, ez dut irakasleen lana ere gaizki ikusten.
Opor luzeak nahi lituzketen politikoen argudioak hemen erabili diren argudioen itxura izan ditzakete: "gu alderdi politikoetan lanean jardun dugu urte askotan, lan hori ezer kobratu gabe egin izan dugu, hauteskundeetara aurkeztu behar izan gara, herrien bozkak eman digu parlamentuan egoteko aukera, nahi duenak sortu dezala alderdi politiko bat eta aurkeztu dadila ea herriak bozkatzen duen". Politikoek esango lukete ez direla pribilegiatuak, lan asko eginez heldu direla dauden lekura, eta agian lau urte pasa ondoren ez direla hor egongo.
Politikoen soldata ordaintzeko, arlo publikoan (irakasle izan ala ez) lan egiten duten langileen soldatak bezala, herritar guztion zergak erabiltzen dira, beraz herritarrok eskubide osoa izango genuke gure iritsia plazaratzeko, eta ez genuke inbidiagatik egingo, zuzena eta egokia iruditzen ez zaigulako egingo genuke.
Politikoentzat onartuko ez genukeena, zergatik onartu behar dugu beste kolektibo batentzako? berdin zait irakasle, bulegoko administrari, edo zaborrak biltzen duen langilea izatea.
Benetan elkarrizketa interesgarria, baina tira, ez dadila inor haserretu.
Uste dut badirela hainbat alderdi kontuan hartzen ez direnak. Esaterako, ratioen inguruan, uste duzue posible dela irakasle bat 18-20 (gutxienez) ikasleen irakaskuntza-ikaskuntza prozesua modu egokian garatzen laguntzeko edo kudeatzeko? Bakoitzaren erritmoak errespetatzea eta bakoitzaren beharrei erantzuteko gai izango da? Ikasleak motibatuak mantentzea, edukiak funtzionalak eta esanguratsuak izatea...hori guztia berak bakarrik egin dezakeela uste duzue?
Bestetik, nik ere uste dut irakasle guztiek (pertsona guztien moduan) badutela zer hobetu eta zer ikasi eta ikastetxeen eginkizuna izan beharko litzateke formazio programa horiek aplikatzea eta aldiz, irakasleena, jarrera baikorra izatea.
Iruditzen zait irakasleon lana gizarte mailan oso gutxietsita dagoela, lan erraza, opor luzeak, ongi kobratu...baina ez gara ohartzen etorkizuna irakasleon esku dagoela, berak jantziko baititu ikasleak gizartean integratzeko hamaika konpetentziez.
Hortaz, ezin uka daiteke lan psikologiko oso gogorra dela, eta gainera, uste dut urrutitik ez dela halakorik usaintzen edo ez dela usaindu nahi.
Azkenik, bi hilabeteko opor horietan itsutzea baino, iruditzen zait badirela hainbat alderdi hausnartu behar direnak: hezkuntza-sistema, ikuspegi eraikitzailearen beharra, baliabide teknologiko eta pertsonalen erabilera eta egoera, batxilergoaren birmoldaketa (ez baitu zentzu handirik gaur egun planteatzen den moduak...), unibertsitatean irakasle izango direnen formazioa, irakasleak ezagutza berriak eskuratzea, euskararen erabilera...
Beraz, jarrai dezagun hausnartzen!! Eta jakin elkar elikatzea aldaketa ororen oinarria dela.
Elkarrizketa honetan parte hartzen ari diren gehienak dira birtziklatu behar direnak. Ez dute ideiarik ere irakasleek egiten duten lanaz eta lau topikoekin funtzionatzen ari dira.
Adibidez, Aitorrek esan dezala zertan lan egiten duen eta erakutsiko diot nola guztion dirutik ere dexente kobratzen duen.
Ez dago inongo langilerik irakasleak baino birtzikatze gehiago egiten duenik. Ordutegitik kanpo, kobratu gabe (askotan berak ordainduta) eta inork ikusten ez dituenak (ikasleak ez badira).Askotan udan ere egiten dira. Zein langile fin galtzen ditu oporretako egunak inork agindu gabeko birtziklatze ikastaroak egiteko? Nork, elkarrizketa honetakoak?
Lan ordutetan idazten ari zareten horiek jakin beharko zenukete irakasleen lan ordu gehienak inork ez dituela ikusten.
Hiru hilabete oporrak? pasa itzazu lau egun egunez eta gauez (24 ordu) haur pila batekin, ez dakit nongo aterpetxetan gurasoek jaten erakutsi ere egin ez dieten haurrekin eta biderketa egin ea zenbat lan egun ateratzen diren eta kobratu gabe!!
Bueno, bueno, iban, uste dut pasatu egin zarela...
Inork ez du ikusten irakasleon lana... Hori ez da horrela. Nik nahiko gertu daukat irakasle piloa. Lanean, guraso bezala ere bai... Eta botatzen dituzunak...
Udako euskal unibertsitatean adibidez irakasleak bakarrik egongo dira, ezta? Jakin ezazu hara joaten diren irakasleei ikastarok egin ondoren hilabete eta erdiko oporrak gelditzen zaizkiela, beste batzuei astetxo bat, gutxi gora behera.
Umeekin lau egun? Hori egiten duenak, eta urtean behin...Lau egun umeekin eman dituzulako hiru hilabeteko oporrak irabaziak dituzula uste duzu? Uste dut irakaskuntzatik aparte ez duzula lan asko ezagutu...
Tabernako zerbitzari batek aste nagusia edo sanferminak pasa ondoren zer esan behar du?
Birziklatzearena berriz... Zuk hobeto ezagutuko duzu ingurua, baina asko eta asko dago, magisteritza orain dela hogei urte bukatu eta harrezkero astebeteko ikartaro ziztrin bat egin ez dutenak, ordenagailua piztu ondoren berarekin zer egin ez dakitenak... Ni ez naiz irakasleei lortutako eskubideak kentzearen aldekoa, baina halakoei zerbait eskatuko nieka.
Eta asko eta askoren euskara mailaz hasten bagara...
Boteprontoan botatako adibide batzuk, besterik ez da izan. Ordu asko sartzen dituztela eta inork ez dituela ikusten esateko zen. Ez naiz hasiko adibide guztiak jartzen (nahi baduzu, jarriko dizkizut), baina konputoa eginez seguru hiru hilabeteena asko murriztuko litzatekeela. Eta berriz ere diot: nork sartzen ditu ordu estra horiek guziak, edozein egunetan, jakinik inork ez dituela ikusiko -eta gero opor moduan kobratu-?
Uste dut irakaskuntzatik aparte ez duzula lan asko ezagutu... Hori uste duzu zuk. Baina esango dizut beste langile askoren lanak egiten ditudala nik, denbora pasan. Eta badakit batek eta besteak zer eskatzen duen, eta ordutegiak nola betetzen diren.
Tabernako zerbitzari batek aste nagusia edo sanferminak pasa ondoren zer esan behar du?
Zergatik sanferminak eta gero ixten dituzte tabernak?
Beste topiko bat, ordenagailuarena. Irakasle ia guztiek dakite ordenagailua erabiltzen (erabiltzaile moduan) eta askok eta askok ikasleei erakusten diete gurasoek gaitasunik ez dutelako. Hartu edozein lanbidetako langileak eta ea proportzioan irakasleek beste dakiten ordenagailuan. Topiko hutsa da.
Eta asko eta askoren euskara mailaz hasten bagara... ikusiko genuke irakaskuntzako langileak izan direla euskara ikasteko ahaleginik handiena egin dutenak.
Topiko batzuekin ari zarete zuen frustrazioa justifikatu nahian. Besterik ez. Eta ez dezagun aipatu guzion diruarena!!
Krisi garaian langile guzien lan baldintza duinen alde aritu beharrean beste langileen baldintzen kontra aritzea ere...
Ni irakasle eta funtzionarioa naiz. 12 urteko esperientziak erakutsi dit izan ditudan lankide gehienak oso profesional onak direla eta ordutegitik gorako orduak sartzen dituztela. Eskakeauak ere ikusi ditut eta behar baino ordu gutxiago sartzen dituztenak ere. Era berean, enpresa pribatuan, kooperatibismoan eta enpresa pribatuan ere ikusi ditut horrelakoak. Aurreko komentario gehienetan ikusi dut hau dena ez dela zalantzetan jartzen (oro har), eta horrek pozten nau.
Bestalde eta bigarren aurrekari bezala, ez dut egoki ikusten horrelako eztabaidak krisi egoerarekin erlazionatzea . Hori tranpa egitea da.
Oporrei buruz (eta hauxe omen da gaiaren hari nagusia), esan behar dut oso zaila egiten zaidala justifikatzea bi hilabeteko oporraldia edukitzea. Ez dakit zergatik bi eta ez bat terdi eta ez dakit zein lan-ikasketak edota txostenak esaten duen irakasleok bi hilabeteko oporraldia behar dugunik. Nik bi hilabeteko oporraldia daukat eta uste dut merezi dudala. Baina hori nire iritzia baino ez da.
Era berean, esan behar dut, administraziorako, gizartean lan batzuk garrantzi gehiago dutela beste batzuk baino, eta horien artean irakasleak, medikuak, erizainak,.. zerbitzari publikoak orokorrean (beste gizarte mota batean politikoak eta poliziak ere sartuko nituzke talde berean, jeje) daudela. Lan hauen lan baldintzak hobeak izan behar dira beste batzuk baino (beti ere beste horietan minimo batzuk exijituz, klaro). "Hobe" izate hori oporretan neurtzen da? Dirutan? Lan orduetan? Ez dakit. Niretzako alderatzea San Ferminetan lan egiten duen tabernari baten lana irakasle batek egiten duenarekin ez da justua. Eta ni izan naiz urteetan tabernaria, eta errespetu guztiarekin, eh!! Lan "inportante" hauetan exijentzia maila altua izan behar da, bai akademikoki, bai hizkuntza kalitate aldetik eta bai etengabeko birziklatze aldetik.
PD: Zergatik eztabaida hauek beti dira irakasleei buruz eta ez suhiltzaileei buruz? Beitu zelako oporrak dituzten!! Eta funtzionarioak dira!! Eta zelako soldatak!! (Beti ere txantxa moduan esanda eta suhiltzaileren bat haserretu gabe)
Topikoekin zeu zabiltzala uste dut iban
Gurasoek ez dakitela umeei jaten erakusten...
Zuk denborapasan egin ditzakezun lan guztiak ez dira lanak, zeuk esan duzu, denborapasak dira. Nik ere lanetik irten eta gero etxeko zisterna konpon dezaket eta horrek ez nau iturgin egiten
"Eta asko eta askoren euskara mailaz hasten bagara... ikusiko genuke irakaskuntzako langileak izan direla euskara ikasteko ahaleginik handiena egin dutenak." Hauxe iruditu zait lotsagarriena. Nor eta nork bereizten ez duen irakasle dezente ezagutu dut. Igeltseroek, tabernariek, sukaldariek... ez dituzte ondo ordaindutako liberazio luzeak eduki, gainera ez dira inori ezer irakasten ibiltzen. Zure seme edo alabaren irakaslea euskaraz bi esaldi zuzen eta jarraian egiteko gai ez dela ikusiko bazenu agian beste zerbait pentsatuko zenuke.
Suhiltzaileek gau dezente ematen dute etxetik kanpo, lan txanda luzeak egiten dituzte eta ordaina horren araberakoa izango dela uste dut
Tira, nik uste , batez ere ibanen moduko komentarioekin, ematen duela irakasleak mina batera bidali nahi ditudala lanera. Ba ez da horrela. Irakasle dezente daukat inguruan, etxetik hasita. Gehienak langile finak eta beren lana gogo onez egiten dutenak, (bestelakoak ere batzuk bai). Eta ez nuke nahi jende guzti horren egoera eta lan baldintzek okerrera egiterik. Nire ustez ordea hiru hilabeteko oporrak edukitzea urtebetean eta urtero pribilegio bat da. Eta ez duzuela zuek bakarrik merezi hori. Ez dut besterik esan
/cache/Udako-Ola-2024_1_small_content.jpeg)
Gai tabu bat ukitu duzu, Aitor! Erabat ados nago egiten duzun planteamenduarekin: uztaila ERE lanerako da. Zer lan egiteko? Gelaren kudeaketan hobetu, metodologiak gaurkotu, ikaslea erdigunean jarri, nork bere gaian sakondu, tutoretza, nork bere praktikaren analisia eta gogoeta egiteko, praktika berriak diseinatzeko, irakurtzeko eta idazteko, testu-liburuen dinamika gainditzeko, profesionalki hazteko...
Eta ziur gai asko zerrendatu daitezkeela oraindik ere.
Gure hezkuntza sistemak irakaslaren eskubideak baino ez ditu ikusten. Irakasleak eskubidea dauka opor luzeak izateko, soldata handia, eta abar. (Euskara ez ikasteko ere eskubidea izan dezake!). Baina eta ikasleek? Ikasleek ez dute eskubiderik hezkuntza hobea jasotzeko? Irakasleei eskatzeko eduki eta metodologia gaurkotuak? Edo irakasleek (denok ez, noski!) benetan pentsatzen dute irakaskuntzak goia jo duela? Onenean dagoela?
Nik neuk behitzat, hezkuntza sistemak askoz gehiago eman dezakeela pentsatzen dut. Eta, zurekin nator, Aitor, uste dut irakasleek zer esan handia dutela hezkuntzaren hobekuntzan. Eta lan gehiago egitea eskatzen diet!