Xabier Silveira berriz ere egurra ematen

Antza, Silveirak dohaintzan emango ditu berak bertso saioetan irabazitako zorrak eta horrekin euskararen aldeko lana egitea bultzatuko du ... A, ez barkatu, lan egiten duenari egurra emango dio beste behin ere, berak ezer egiten ez duen bitartean .....

Silveira eta bere "Silveiradak".

Arrazoia izango du agian esaten dituen gauzetako zenbaitetan, baina betiko lez, formek dioen guztia zikindu egiten dute.

Egia da, edo izango da agian euskararen alde egiten omen duten horietako askok diru laguntzekin zer egiten duten ez dakigula eta agian ez dugula inoiz jakingo, baina... egia da ere, Tttipi - Ttapa ezagutzen ez dudan arren , beste asko, zenbait zonaldetan bizi diren euskaldunek euskaraz irakurtzeko duten aukera bakarra direla.



Gazteak lau pezetaren truke lanean euki eta euskararen aldeko lana egitearen domina EITBk ere egiten du, zergatik kritika egin komunikabide txikiei erregea guztiz ustelduta dagoenean?



Silveira jaunari galdetuko nioke, euskararen alde egitea ere ez ote den bertsotan aritzea. Nire zonaldea erabat erdalduna da, eta erdalduna izateaz gainera, guztiz espainola, hortaz, bertso batzuk botatzen dituen horrek euskalduntze prozesu horretan lagunduko gaitu... etorriko al da Silveira gurera kobratu gabe euskalduntasunaren bide horretan bere harritxoa ipintzera? Ez dut uste...



Erreza da etxeko egongelan eserita, telebista aurrean, ordenagailua lagun, kritikak egitea.

Sinplekerian ari da Silveira. euskara zer den eta zer izan behar luken ideia bat dauka agian; bakarra. beste horrenbeste euskal herriaz ere; eredu bat. eta bere artaldekoa ez den edozein ardi otsotzat jotzen du. kitto.



baina bere inguruan benetan daukan gizarteari erreparatuta, euskaraz lan egitea txalogarria bezain zaila dela jakingo du. Lakuako edo enpresa pribatu bateko buro-polit batetik etor liteken dirua mespretxatzea zilegi da. baina ez dakigu alternatiba zein den: polit-buroko dirua desio izatea euskararentzat edo, beste barik, ttipi-ttapa guztiak hiltzen laga eta diglosiarekin ezkondu ordez, inguruko erdara indartsuekin ezkontzean zuzenean, behin betiko euskara ahaztuz.



bestalde, bertsotan egitea, euskaraz egitea da. ez euskararen alde egitea. eta silveira bertsolariak nahiz beste batek, nahi duelako egiten du bertsotan. ez euskararen alde egiteagatik edo ez horregatik soilik behintzat.



kontua da, gizartean eragiteko ohartu eta onartu beharko duela, silveirak, euskaldungoa ez direla 600 mila silveira eta euskal herritarrak ez direla 3 milioi silveira. jainkoari, jauntxoei edo ez dakit zeri eskerrak. baina eskerrak.



eta egungo egoera soziolinguistiko nahiz politikoan ttipi-ttapa bat egurtzea, barregarria baino, tristea da. eskizofrenikoa ia.

Ba guk jasotzen dugu Tipi-tapa Gipuzkoan, nere neska naparra baita. Lehen ez nuen ezagutzen aldizkaria, eta bai, iragarki asko daude.

Baina hori ez al da normalena hedabide batean? ni behintzat poztu ninduen hori ikusteak. IRAGARKIAK EUSKERAZ.



Beste aldetik, gazteria eskplotatuta dagoela? Baliteke, baina beste lanbide askotan berdin-berdin gaude. Zoritxarrez.

Hobe luke Silveirak berak idazten duen periodikoari erreparatzea. Non eta Garan esaten du beste lekuetan jendea esplotatzen dutela? No comment.

Zer gertatu da? ttipi ttaparekin sartu al dira?, baina nor?,nork bota ditu sekulakoak eta bi euskal hedabide baten aurka?...ah! Silveira izan al da? ah, bale bale, orduan ez dago arazorik;betikoa.erantzunik onena? kasurik ez egitea.



Ez dakit nola puntu honetara iritsita urtetan idatziak irakurri eta sortu dituen polemikak sortu ondotik nola jarraitzen dugun haren testuei erreparatu eta polemika sortzen.



Belarri batetik sartu eta beste batetik ateratzea sarri ez da txarra izaten eta kasu honetan ere ez.lehen esan dudana: erantzunik onena; kasurik ez egitea.

Beti berdin! Zergatik egin behar diogu kasu Silveira jaunari eta polemikari jarraitu? Zergatik ez du kontatzen zenbat miseria pasa behar dituzten elkarte eta jai batzorde asko bertsolariak ekartzearren jaietara? Zergatik ez du berak gutxiago kobratzen eta puntual etortzen saioetara? Ez ditzala besteak egurtu, eta bere buruari so egin diezaiola, ia zuzen dabilen edo ez.

Halako pitokeriak botatzeko, Silveirak hobe luke ixilik geratu. Ttipi-Ttapak lan itzela egiten du, informazio gertukoa eskaintzen du eta, kalitate aldetik, maila altuko hedabidea da. Publizitatea duela? Jakina baietz! Diru-laguntzak jasotzen dituela? Jakina baietz (behar baino gutxiago, Nafarroako Gobernuak egiten ez duen lana egiten baitu, gainontzeko euskarazko hedabideak bezala)! Baina zer uste du morroi honek? Hedabide bat sortu eta mantentzeko lan eskerga egin behar da, eta baita diru mordoa bildu. Egoera horretan, doako kolaboratzaileak bilatzea bizirauteko manera bakarra dugu. Bestela, akabo. Ni neu kolaboratzaile naiz, eta borondatezko lana izaki, inor ez dago esplotatua, Silveira jauna. Begira ezazu hiztegian ea zer den esplotatua egotea. Edo hobe oraindik, galde ezazu Gara-n, ea zenbat langile kaleratu dituzten azken bi urteetan, ea zenbat langilek kobratzen duten 600 euroko soldata, nagusiek 3.000 euro hilabetero-hilabetero poltsikoratzen dituzten bitartean.

Nor da Silveira lezioak emateko? Zer "lan" egin du bere bizitzan?



Nik dakidala, hainbat boluntariok (eta profesional on-onek) egindako lan eskergari esker antolatzen dira txapelketak, Nafarroakoa zein Euskal Herrikoa. Ez al ditu txapelketak bere plataformarako erabili? Ez al ditu esplotatu hainbat boluntario bere burua loratzeko?



Eta ttipi-ttapak publizitatea duela? Bai noski. Ez al da ona hori euskararen normalizaziorako? Posible al litzateke bestelako eredurik?



Eta publizitatea sartzen dutenak ez dira multinazionalak, zoritxarrez! Gehienek, asmo komertzialetik haratago, euskarazko produktu bat kaleratzeko ahalegin handia egiten duten komertziante txikiak.



Silveira, itxi ahoa eta hasi lanean!

Eta berak hainbeste maite duen Gara egunkariak zenbat egiten du euskararen alde? Edizio digitala ikusi besterik ez dago euskarari zenbateko tartea eskaintzen dioten ikusteko. Noski, aitzakia bezala jarriko dute jende askok ez dakiela euskaraz. Ba ni kokoteraino nago 30 urte euskaren aldeko izaten daraman eta ikasteko ahalegin zipitzik egin ez duen jendearekin (kontuan izanda jende horren ideologia abertzalea dela eta euskara, ustez, beren lehentasunen artean dagoela). Jaun horrek hobe luke bere sudurzuloei atseden ematea, garuna kaltetzen hasi zaiola dirudi eta.

Erantzun batzuk ikusita, badirudi interes berezia dutela bakarren batzuk gara egunkaria kritikatzeko, eta horretarako Silveira aitzakia besterik ez dela.

- Egin, itxi egin zuten. Gaur egun jendea kartzelan dago. Errespetua.

- Euskararen normalizazioa oztopatzen dutenak, batez ere el correo, el diario vasco eta diario de navarra dira. Eta gainera, dirulaguntzak jasotzen dituzte euskaraz argitaratzeagatik, beste mota bateko dirulaguntzak ere jasotzen dituzte paperean argitaratzeagatik, eta publizitate instituzionalaren bidez jasotzen dutena ez da ahuntzaren gauerdiko eztula…

Silveira zenbait goizaldetan "jasateko" suertea izan dut. Zer esaten duen ulertu ere ez zaio egiten, hala egoten baita. Halakoren batean purrustada bat egingo dizu eta haserretu egin dela konturatuko zara. Luma eskuan duela ere berdintsua da. Ez dakit zer ordutan idazten duen, baina ez zaio ezer ulertzen. Purrustada egin duelako konturatu gara haserre dagoela. Lumaren kalitateagatik nabarmentzeko kapazitaterik ez duenak horrelakoak egin behar izaten ditu. Noiz utzi behar diogu gixaajo horri kasu egiteari?

Kaskurdin, "Gara" ez da "Egin". "Egin" proiektu herrikoi bat zen. "Gara" lagun talde ustel batek kudeatutako enpresa bat da. Bi proiektuek ez dute zerikusirik. Errespetua "Gara"-ko arduradunek beraiek izan beharko lukete, daramaten ibilbideak traizio egiten baitio jatorrizko ideiari eta baita dirua gure poltsikoetatik ordaindu genuen guztioi ere. "Egunkaria" itxi zutenean, bertako langile guztiak "Berria"-ra pasa ziren. "Egin" itxi zutenean, hainbat langile kaleratzeko probestu zuten nagusiek. Ez omen dago dirurik, eta langileei %10eko beherapena egin zieten soldatetan duela urtebete, baina hori bai, nagusiek 3.000 euroko sueldazoa kobratzen jarraitzen dute, langile askok 600 eurora iristen ez diren bitartean. Hori al da ezkerrekoa izatea? Hori al da aurrerakoia eta "alternatiboa" izatea? Eta LABek zer dio honetaz guztiaz?



Baina tira, solastu gaitezen Silveiraz, "Gara"-ren gaiarekin sutan jartzen bainaiz...

Ba bai... Batzuk diruaren beharra dugu bizirauteko (ez aberasteko). Halakoxe mixerableak gara. Ezkontza gehigarrien beharra dugu, moda gehigarriena, kirol, besta, feria eta eguberrietako gehigarriena, eskualdeko Telefono Gidarena. Iruñeko jauntxoek banatutako diru apurren beharra genuen Ttipi-ttapa telebistan hameka urtez ahalik eta lan txukunena egiteko.

Jakina, langile gehienek bezala, merezi baino soldata ttikiagoren eta lan-ordu gehiagoren truke. Nahi baino errepikapen gehiago eman behar izaten genituen, baliabideek ez zutelako gehiagorako ematen. Baina baten batek soluzio magikoa topatu du: telebista duinago baten alde borrokatu beharrean, edo hori soberaxko eskatzea bada, telebista katez aldatu edo itzali beharrean (aspergarria behar du izan publizitatea bertzerik ez duen kate batean hogei errepikapen ikusten egotea), Jauntxoei eskerrak eman Ttipi-Ttapa Telebista dirulaguntza ukatuz itxiarazi zutelako eta langileak, esplotaziotik askatuz, langabezira bidali zituztelako. Zein euskara aholkulari bikaina galdu duen Sanz jaunak!

Eta aldizkariaz ere zer erran. 30 urte dituen aldizkarian agertzen diren berriak ez omen dira publizitatearen apaingarri bertzerik. Eta berriemaileak? Beharrik bakarren batek begiak ireki dizkien! Borondatetsuak bai, baina tonto hutsak! Hamabostero berriak bilatzen jauntxo bat aberasteko eta albisteak publizitate azpian, hor nonbait, ezin bilatuz ibiltzeko erabiliak. Horien beharra ere badugu. Baita hamabortzero publizitatea sartzea erabakitzen duten denda, ostatu, jatetxe, autonomo eta gainerakoena ere. Horien propaganda behar dugu, ez bakarren batek bertze tokitan (debalde?) egiten digunarena.
Izan ere, beharrik debalde den ttipi-ttapa, bertzenaz de qué? Bortzirietan eta bertze zenbait herritan debalde hartzearen arrazoia Mankomunitate eta Herriko Etxeeen dirulaguntza da eta horien beharra ere badugu. Baina udalek osorik ordaintzen ez duten herrietako harpidedunak edo eskualdetik kanpokoak, gezurra badirudi ere, urteko saria ordaintzeko prest daude publizitatea bertzerik ez duen aldizkaria etxean hartzeko. 6.000 harpidedun ergel. Eta horien beharra ere badugu. Inori ez baitzaio ttipi-ttapa harrarazten. Izen-abizenak, helbidea eta telefonoa emanez (ordaindu behar dutenek bankuko datuak ere) deitu edo idatzi behar da eta eskatu. Hainbertze publizitaterekin aspertu eta hartu nahi ez duenak erraza du, baja eman eta kitto! Baina denen beharra dugu, bizirauteko eta, gure apaltasunean eta ttikitasunean, ahalik eta aldizkari txukunena eskaintzeko.

Eta iruditzen zaigu euskarari mesede egiten diola ttipi-ttapak ere. Ezinbertzekoa ez da inor, baina hainbat etxetan hamabortzero sartzen den euskarazko idatzi bakarra ttipi-ttapa da. Eta horri eutsi nahi diogu, euskararen alde, bai noski, euskararen alde.

Aitor Arotzena

Ttipi-ttapa hamabostekariko zuzendaria eta telebistako langile ohia

Beharbada Diasporan igarotako urte luzeetan gauza pilo bat galdu ditut, eta ez dot ulertzen, ez dot harrapatzen. Xabier Silveira ahuntz erakargarria betidanik begitandu jat, zalantza barik, baina oraingoan ez dot harrapatzen. Ez dakit zein dan arazoa berarentzat oraingoan: Publizitatea, kapitalismoa, ezkontzak eurak, jaungoikoa, lagi zarra, oinaztarrak, ganboatarrak, mendebaldeko euskaldunok, sortaldekoak, bertsolari txapelketak, euskara bera, mundua?



Txibediamo!

Luma errazegi hartzen dute bertsolari batzuek sarritan. Ideiak garunetik ahorako bidean moldatu eta lantzeko trebeak izan ohi dira (besteak beste, hortako pagatuak baitira PUBLIZITATE KANPAINA IZUGARRIETATIK ataratako sosekin). Baina beste askotan, eztarriko muga gainditurik, ideia eskura heltzen zaienean ustel hatsa urrunetik sumatzen da.

Oraingoan, Silveira harrosko jarri zaigu eta arerio itzela desafiatu du, nor eta ttipi ttapa! berregarria baino penagarriagoa dena.

zer nahi duzu? guk ere lintxamenduan parte hartzea? zure barne konplexuren bat sikoanalistarenetik pasa gabe sendatzea?

Gurekin jai duzu Silveira jauna, emaiguzu bakea behingoz eta etzazula zure burua era honetan PUBLIZITATU, oso nabarmena da eta.