Euskara ez sexista erabil ezank!

Bestela, berorika

Kontxo! Ni ere harrituta geratu naiz! Zeren hori ez da nire proposamena (liburu horren egilea naiz), nahiz eta norbaitek horrela ulertu duen eta Berrian horrela argitaratu den.



Izan ere, ez dut estrategia hori aldarrikatu liburuan. Bertan egin dudan gauza bakarra da aipatzea gutxi batzuk alternatiba hori erabiltzen ari direla. Ikusiko da zein ibilbide egingo duen.



Hitanoaren erabilpen desegokia ekiditeko beste bide batzuk proposatzen ditut, hedatuagoak eta errealistagoak (diot nik). SUSTATUk eskura jarri duen PDFan ikus daitezke.

Sustatuk ez du PDF hori eskura jarri, Emakundek baizik. Dena den, erdizka jarri du eskura: enkriptatuta dauka testua, ezin da parraforik kopiatu eta beste nonbait eraitsi, ezin da dokumentutik testurik erreskatatu.

Testu kopiarako aukera horien faltan, PDFan irakurritako eskuz tekleatu baizik ezin genuen egin, eta oso aipu murritza geratu zen albistean ondorioz.

Zuk Amelia, egile bezala, testu kopiagarria duen beste bertsioren bat bazenu, animatzen zaitugu hura hedatzera. Helburuaren zabalkundeak lagunduko luke horrek, eta gomendioen funtsa hobeto ulertuko litzateke.

Bai, ideia ona da. Zoritxarrez ez daukat testuaren azkeneko bertsioa “modu kopiagarrian”. Saiatzen ari naiz lortzen (abisatuko dut).

Ba ez zait iruditzen. Ematen dit horrelako jarrerekin erridikuluaren mugetatik hurbilegi gabiltzala, eta gaztelaniaren atzetik segika. Bestalde, ez dut ulertzen zergatik den hitanoa baztertzailea, arrak eta emeak bereizten dituelako? "Mutil dantza"-ri "Pertsona dantza" deitu beharko diogu? "Emeki" aditzondoa erabil dezakegu? Eta "gizonki"?

Berdintasun erabatekoaren alde, hona beste proposamen berritzailea: Askatasun osoa izan dezala norberak, edozein sexu aukera edo adskripzio duelarik, nahi duen izena aukeratzeko; horrela gizon batek Pantxike edo Vanessa aukera lezake eta emakumezko batek, hala nahi balu, Mariano edo Unai.

Anjel Lertxundik sexu-biribilguneak izeneko artikulua argitaratu du gaur kontu honetaz.